BASINA VE KAMUOYUNA Ülkemizde yakın zamanda "Emek ve Dayanışma Günü" olarak ilan edilen 1 Mayıs‘ın işçi ve emekçilerin bayramı olarak kutlanmasının temelleri 1800‘lere uzanmaktadır. 1886‘da Amerika Birleşik Devletleri‘nin Şikago kentinde, kapitalizmin yoğun sömürüsüne, günde 14-16 saat çalışmaya karşı 8 saatlik işgünü talebiyle çıkan yüz binlerce işçi tarafından genel grev başlatılmıştır. 8 saatlik işgünü talebi daha sonra Avrupa‘ya da yayılmış ve 1 Mayıs 1899‘da tüm dünya işçileri tarafından genel greve gidilmiştir. Bu uzun mücadelenin sonucunda kapitalist ülkelerde değişik zamanlarda 8 saatlik işgünü hakkı kazanılmış ve 1 Mayısların işçi ve emekçilerin bayramı olarak kutlanması geleneği yerleşmiştir. Ülkemizde işçiler 8 saatlik işgünü talebiyle ilk kez 1906‘da 1 Mayıs‘ı kutlamışlardır. Türkiye işçi sınıfının 8 saatlik işgünü hakkını almak için giriştiği mücadelenin karşısında 1924 yılında İstanbul‘da işçilerin üzerine kolluk güçleri gönderilmiş ve birçok kişi öldürülmüştür. Bir yıl sonra çıkarılan bir yasa ile da 1 Mayıs "bahar bayramı" ilan edilmiştir. Uzun yıllardan sonra, ilk kez 1976‘da, ülkemizde 1 Mayıs‘ın işçi ve emekçilerin bayramı olarak kutlanması gerçekleşmiştir. 1977‘de ise yaklaşık bir milyon işçi ve emekçinin Taksim meydanındaki katılımıyla görkemli bir biçimde kutlanan 1 Mayıs, işçi, emekçi sınıf ve tabakalar arasındaki dayanışmanın güçlenmesinden endişe duyan güçler tarafından bir kitle katliamıyla kana bulanmıştır. İşçi sınıfının uluslararası birlik ve dayanışma ve mücadele günü olan "1 Mayıs"ı yaratan ve doğuran etkenler tarih boyunca, ya çarpıtılmış ya da tarihi gerekçeleri saptırılarak provoke edilmeye çalışılmıştır. Ama bu sınıf dayanışması hiçbir zaman engellenememiştir. Geçtiğimiz senelerde yaşananları unutturmamak için Taksim meydanında yapılmak istenen gösteriler kolluk güçlerinin "orantısız güç"üne maruz kalmıştır. Gerektiğinde yılbaşı kutlamaları, milli maç, polis haftası vb. etkinliklere açılan taksim meydanı emekçi sınıflar için "tehlike" oluşturur endişesi yaratmaktadır. Siyasal iktidar taksimi emekçilere kapatırken adeta sus payı verircesine, daha önce zarar olarak nitelendirdiği 1 Mayıs`ı resmi tatil ilan etmiştir. 1 Mayıs`ın tatil olması siyasal iktidarın lütfu değil, emekçi sınıfların mücadelesi ile yıllar önce kazanılmış bir hakkın geri verilmesidir. Geçen her sene emekçi sınıfların aleyhine işlemektedir. Derinleşen ekonomik ve siyasal kriz emekçi sınıflar üzerinde ciddi baskılar yaratmakta krizin bedelini her zaman olduğu gibi işsiz kalan emekçiler ödemektedir. Ekonomiye IMF ve AB politikaları yön vermekte, hükümet emekçilerin ve halkın taleplerini dikkate almamaktadır. Ülke kaynakları, yağma ve talan politikalarıyla uluslararası sermayeye teslim edilmektedir. Başkanı ile kirlenmiş imajını düzeltmeye çalışan ABD, orta doğudaki düzenlemelerine devam etmekte, Suriye ve İran‘ı hedef göstererek, bölgede yeni çatışmalara zemin hazırlamaktadır. Ülkemize bu tabloda emperyalistler tarafından, askerimizi "en iyi ihraç malı" görerek taşeron rolü biçilmektedir. Siyasi gerilimlerin yarattığı siyasal, ekonomik ve sosyal tahribat yaratılmaya çalışılmakta, yeni provokasyonlarla birlikte gerilimler tetiklenerek emekçi halklar karşı karşıya getirilmek istenmektedir. Bu girişimlerine karşı, inatla barışı, demokrasiyi, halkların kardeşliğini, emekçilerin birlik ve dayanışma gününde daha güçlü haykırmamız gerekmektedir. 1 Mayıs 2009`a yenidünya düzenin bütün iddia ve argümanlarıyla iflas ettiği ve çöktüğü bir dönemde on binlerce emekçinin iş, aş ve ekmeğini kaybettiği ve ekonomik krizin derinleştiği, sarsıntıların tsunamiye dönüştüğü bir süreçte giriyoruz. Tüm üyelerimizi böyle bir ortamda, tüm emekçilerle birlikte İşsizlik, açlık ve sefalete karşı demokrasi taleplerinin haykırıldığı alanlarda, TMMOB pankartı altında 1 Mayıs`ı kutlamaya çağırıyoruz. TMMOB
Kimya Mühendisleri Odası
Yönetim Kurulu |
Tweet
